مردان خدا پرده پندار دریدند...

 

 

مردان خدا پردهٔ پندار دریدند  /  یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند

هر دست که دادند از آن دست گرفتند  /  هر نکته که گفتند همان نکته شنیدند

یک طایفه را بهر مکافات سرشتند  /  یک سلسله را بهر ملاقات گزیدند

یک فرقه به عشرت در کاشانه گشادند  /  یک زمره به حسرت سر انگشت گزیدند

جمعی به در پیر خرابات خرابند  /  قومی به بر شیخ مناجات مریدند

یک جمع نکوشیده رسیدند به مقصد  /  یک قوم دویدند و به مقصد نرسیدند

فریاد که در رهگذر آدم خاکی  /  بس دانه فشاندند و بسی دام تنیدند

همت طلب از باطن پیران سحرخیز  /  زیرا که یکی را ز دو عالم طلبیدند

زنهار مزن دست به دامان گروهی  /  کز حق ببریدند و به باطل گرویدند

چون خلق درآیند به بازار حقیقت  /  ترسم نفروشند متاعی که خریدند

کوتاه نظر غافل از آن سرو بلند است  /  کاین جامه به اندازهٔ هر کس نبریدند

مرغان نظرباز سبک‌سیر فروغی  /  از دام گه خاک بر افلاک پریدند

فروغی بسطامی

تقدیم به مردان پلاسکو

تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی...

 

 

تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی  /  گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

(حافظ)

وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ

این (قرآن) فرو فرستاده‌ی پروردگار جهانیان است

نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ

جبرئیل آن را فرو آورده است

عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ

بر قلب تو، تا از زمره‌ی بیم دهندگان باشی.

(سوره شعرا، آیات 192 تا 194)

(ترجمه خرمشاهی)

چون به جان در رفت جان دیگر شود...

 

نقش قرآن تا در این عالم نشست  /  نقش های کاهن و پایا شکست

چون به جان در رفت جان دیگر شود  /  جان چو دیگر شد جهان دیگر شود

(اقبال لاهوری)

مقالات مردان به مردی شنو...

 

 

مقالات مردان به مردی شنو  /  نه از سعدی که از سهروردی شنو

مرا پیر دانای مرشد شهاب  /  دو پند فرمود بر روی آب

نخست آنکه در نفس خودبین مباش  /  دوم آنکه در خلق بدبین مباش

(سعدی)

گر مرد رهی میان خون باید رفت...

 

 

گر مرد رهی میان خون باید رفت  /  افتاده ز پا سرنگون باید رفت

تو خود پای در راه بنه و از راه هیچ مپرس  /  خود راه بگویدت که چون باید رفت

(عطار)

هر غم و اندوه را که بر تو روی آورد...

 

 

هر غم و اندوه را که بر تو روی آورد، به افسون شکیبایی و یقین نیکو از خود دور ساز

(امام علی)

استوارترین رشته پیوند، رشته پیوند میان تو و خداست.

 

 

استوارترین رشته پیوند، رشته پیوند میان تو و خداست

(امام علی)

و مى‌گويند پاك و منزه است پروردگار ما...

 

 

وَيَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِن كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا

و مى‌گويند پاك و منزه است پروردگار ما، وعده پروردگار ما انجام يافتنى است

(سوره اسرا، آیه 108، ترجمه خرمشاهی)

در جهان هر چیز چیزی جذب کرد...

 

 

در جهان هر چیز پیزی جذب کرد  /  گرم گرمی را کشید و سرد سرد

قسم باطل باطلان را می کشند  /  باقیان از باقیان هم سرخوشند

ناریان مر ناریان را جاذبند  /  نوریان مر نوریان را طالبند

(مولانا)

کدام ریسمان از ریسمانی که میان تو و خدای تست محکم تر است...

 

 کدام ریسمان از ریسمانی که میان تو و خدای تست محکم تر است، هر گاه در آن دست زنی (امام علی)

عاقلان به ادب بهره گیرند و به راه آیند و ستوران به زدن.

 

 

عاقلان به ادب بهره گیرند و به راه آیند و ستوران به زدن.

(امام علی)

پرگو همیشه یاوه سراست.

 

 پرگو همیشه یاوه سراست

(امام علی)

بهترین تجربه تو، تجربه ای است که ترا اندرزی باشد.

 

بهترین تجره تو، تجربه ای است که ترا اندرزی باشد

(امام علی)

درکارهای خدایی، ملامت ملامتگران در تو نگیرد.

 

درکارهای خدایی، ملامت ملامتگران در تو نگیرد

(امام علی)

اگر چیزی خواهی فقط از پروردگارت بخواه...

 

 

اگر چیزی خواهی فقط از پروردگارت بخواه زیرا بخشیدن و محروم داشتن به دست اوست.

(امام علی)

خامان ره نرفته چه دانند ذوق عشق...

 

 خامان ره نرفته چه دانند ذوق عشق  /  دریادلی بجوی دلیری سرآمدی

(حافظ)

حق شب قدر است در شبها نهان...

 

 

حق شب قدر است در شبها نهان  /  تا کند جان هر شبی را امتحان

نه همه شب ها بود قدر ای جوان  /  نه همه شب ها بود خالی از آن

تا نباشد راست کی باشد دروغ  /  آن دروغ از راست میگیرد فروغ

پس مگو کین جمله دم ها باطل اند  /  باطلان بر بوی حق دام دل اند

(مولانا)