دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد  /  به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران  /  به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

تو را بر در نشاند او به طراری که می‌آید  /  تو منشین منتظر بر در که آن خانه دو در دارد

چراغست این دل بیدار به زیر دامنش می‌دار  /  از این باد و هوا بگذر هوایش شور و شر دارد

(مولانا)