از هر چه می‌رود سخن دوست خوشترست  /  پیغام آشنا نفس روح پرورست

شاهد که در میان نبود شمع گو بمیر  /  چون هست اگر چراغ نباشد منورست

ابنای روزگار به صحرا روند و باغ  /  صحرا و باغ زنده دلان کوی دلبرست

(سعدی)